ต้องไปทำบัตรผู้ป่วยใหม่ก่อนเวลา 11:45 น.
เมไปถึงก็ เกือบ 10:30 น. เลย เพราะรถติดมากๆ คิดว่าจะไม่ทันสะแล้ว
แถมขับรถเลยทางเข้าอีก แต่ดีที่เลยไม่มาก เลยแอบถอยเอา =__=
ไปถึง ก็มองๆ อ่านป้าย ว่าเริ่มตรงไหนก่อน
แล้วก็เดินไปบอกว่า มาทำบัตรใหม่ค่ะ
เจ้าหน้าที่ก็บอกให้กรอกข้อมูลใส่กระดาษที่วางอยู่บนโต๊ะ
เมก็นั่งลง แล้วเขียนๆ ระหว่างเขียนก้มีเจ้าหน้าที่คนนึง เดินเข้ามาถามว่า
"เป็นอะไรมาครับ" เมก็เงยหน้ามองแล้วก็ตอบไม่ถูก ไม่รู้จะพูดว่าเป็นอะไรมา
เค้าเลยรีบพูดว่า "อ่อ ถามเฉยๆ ไม่ได้ว่าอะไรนะ จะได้ส่งให้ถูกแผนก"
ตอนนั้นเมแบบว่า อยากจะบอกว่า อ่อ ไม่ใช่ค่ะ แต่บอกไม่ถูกจริงๆ
คือ เค้าคงรับมือกับคนที่ป่วยทางจิตใจมาเยอะ แอบเห็นใจ
แต่มันพูดไม่ออกนะ พูดแค่ เอ่อ...... เจ้าหน้าที่เลยบอก เครียดมาเหรอ
เมเลยรีบพยักหน้าเลย เค้าก็เลยบอกว่า "โอเคครับ กรอกข้อมูลเสร็จ ยื่นให้ช่องนี้นะ พร้อมบัตรประชาชน"
เค้าก็ชี้ไป เมเลยบอก ค่ะๆ
พอกรอกข้อมูลไป 2 หน้า (เยอะไปไหน) เมก็ไปยื่นให้ตามที่เค้าบอก
แล้วก็ยืนรอสักพัก ยืนมองบรรยากาศรอบๆ มองผู้คนรอบๆ
แล้วก็รู้สึกแปลกนิดหน่อย สักพัก ก็ได้บัตรมา
แล้วก็บอกให้ไปนั่งรอหน้าห้องซักประวัติ พร้อมชี้มือ
เมก็เดินไปนั่งรอ ระหว่างรอ ใจก็เต้นตุบๆๆๆๆ เหมือนจะหลุดออกจากอก
ตื่นเต้นมาก จนอยากร้องไห้ แต่ก็พยายามกลั้นเอาไว้
เสร็จแล้วก็มีเจ้าหน้าที่มาวัดความดัน ชั่งน้ำหนัก
แล้วก็เข้าห้องไปซักประวัติกับพยาบาล
พยาบาลก็ถามว่า "เป็นอะไรมาคะ? ตอนนี้รู็สึกยังไงบ้าง?
คิดยังไงถึงมาหาหมอ? มากับใครหรือเปล่า? ได้บอกใครไหม?
คิดอยากตายบ้างไหม? เคยทำร้ายตัวเองหรือเปล่า? วิธีไหนเหรอ?......แล้วก็อีกเยอะพอสมควร
ตอบไป ร้องไห้ไป น้ำตาไหลพราก แบบอั้นไม่อยู่
บอกไม่ได้ว่าร้องทำไม อาจเป็นเพราะ แค่ฟังสิ่งที่ตัวเองพูดออกมา
ก็รู้สึกสงสารตัวเอง
พอคุยกับพยาบาลเสร็จ เค้าก็บอกให้ไปรอหน้าห้อง เดี๋ยวจะมีคนพาไปพบคุณหมอ
เมก็มานั่งตาบวมเป่ง น้ำตาก็ยังไหลอยู่ พยายามเช็ดๆ
แล้วก็มีเจ้าหน้าที่ให้เบอร์มา เป็นเหรียญพลาสติก มีเลขห้องติดอยู่
ว่า ให้ไปรอหน้าห้องนี้นะ
.....ต่อภาค 2 นะคะ
